Kliknij tutaj --> 🦑 jak wygląda protokół sekcji zwłok

Protokół kompleksowej opieki okołooperacyjnej zakłada, że lekarz planuje razem z chorym przebieg leczenia. Należy dokładnie poinformować pacjenta o operacji, rodzaju zastosowanego znieczulenia oraz planowanych zabiegach. Wiedza ta pomaga zmniejszyć choremu lęk przed operacją, korzystnie wpływając na samopoczucie także po zabiegu. Wśród nowych nabytków są też protokół sekcji zwłok i opinie biegłych" - wymieniła w rozmowie z PAP Teresa Gallewicz-Dołowa, która w Archiwum IPN kieruje pracami Sekcji Kształtowania i Ewidencji Zasobu Archiwalnego. Szczególnie zaś, określenie uprawnień rodziców wobec sekcji zwłok ich dziecka, zwłaszcza, gdy nie są oni zainteresowani jej przeprowadzeniem. jak i praktyków ubezpieczeniowych. View Oznacza to, że obowiązkowi przetłumaczenia podlega akt zgonu, zaświadczenie sanitarne, pozwolenie na transport Zwłok spoza UE, jak również protokół sekcyjny, jeśli śmierć nastąpiła z przyczyn nienaturalnych lub trudnych do wyjaśnienia. Transport lotniczy Zwłok organizowany jest zazwyczaj samolotami prywatnymi. Tego typu zadanie W przypadku ekshumacji smoleńskich mamy najpierw do czynienia z wyjęciem szczątków ludzkich. Następnie, w trakcie tego procesu, odbędą się również sekcje zwłok, a potem dojdzie do ponownego pochowania zwłok we właściwym miejscu. Zazwyczaj rodziny zmarłych same zgłaszają się i mówią, że zależy im na ekshumacji. Site De Rencontre Pour Jeune 12 25. Nie masz czasu na czytanie? Posłuchaj podcastu: *** Światowa Organizacja Zdrowia w swym raporcie z 2013 r. po raz kolejny wykluczyła Polskę z analiz porównawczych dotyczących umieralności według przyczyn. Powodem jest ponad 25% udział zgonów o „niedokładnie określonych przyczynach”. Wraz z Polską analizą nie zostały objęte między innymi dane Argentyny, Azerbejdżanu, Bułgarii, Grecji, Gwatemali czy Kataru. Jak czytamy dalej w raporcie GUS, „z danych dotyczących 2012 r. wynika, że w przypadku ponad 28% zgonów (ok. 109 tys.) lekarze nieprawidłowo opisali ich przyczyny. Podstawowym problemem jest pominięcie chronologicznego opisu łańcucha przyczyn/chorób odpowiedzialnych za zgon chorego lub nieprawidłowe jego przedstawienie, a w konsekwencji niewłaściwe lub nieprecyzyjne wskazanie wyjściowej przyczyny zgonu.” I jeszcze: „Wpisywane na kartach zgonów przez lekarzy stwierdzających przyczyny zgonu terminy: „ustanie krążenia i oddychania”, „niewydolność wielonarządowa”, „starość” czy w końcu „przyczyna nieznana” są nieprecyzyjne i całkowicie bezużyteczne”. Najczęściej jednak lekarze wpisują w dokumentację te nic nie wnoszące określenia, a następnie przychylają się do „prośby rodziny” o nieprzeprowadzanie sekcji zwłok. Można się domyślać dlaczego. Bywa, że to działanie celowe. Nie ma sekcji → nie można wskazać, co było przyczyną wyjściową śmierci pacjenta → nie można udowodnić, że do śmierci pacjenta doszło przez błąd lekarski. Przepisy nie zezwalają rodzinie na zwolnienie szpitala z obowiązku przeprowadzenia sekcji zwłok, gdy lekarze nie mają pewności, co było przyczyną zgonu (poza drobnymi wyjątkami). Chodzi oczywiście nie o ZK (zatrzymanie krążenia), bo to jest zawsze bezpośrednią przyczyną śmierci, ale o przyczyny wyjściowe i wtórne. Gdy przyczyny zgonu nie można ustalić w sposób jednoznaczny, sekcja zwłok zmarłego pacjenta musi być przeprowadzona. Poza tym, sekcja sekcji nierówna. Tzw. sekcja administracyjna lub anatomopatologiczna jest przeprowadzana przez lekarzy anatomopatologów, czyli lekarzy, którzy zatrudnieni są w szpitalach i dokonują sekcji w celu ustalenia tła choroby. Często są to lekarze tego samego lub „zaprzyjaźnionego” szpitala, w którym doszło do zgonu… Sądowo – lekarska sekcja zwłok jest wykonywana na zlecenie prokuratora lub sądu – gdy istnieje podejrzenie spowodowania śmierci w wyniku przestępstwa, czyli błędu medycznego. Z wnioskiem o przeprowadzenie takiej sekcji może się zwrócić poszkodowany, czyli osoba bliska zmarłego pacjenta. Celem takiej sekcji zwłok jest ustalenie przyczyny śmierci, jej charakteru i związku przyczynowego z działaniem innych osób. Sekcja zwłok jest podstawowym i w zasadzie jedynym pewnym sposobem ustalenia przyczyny zgonu. Gdy więc zachodzi podejrzenie, że członek naszej rodziny zmarł w wyniku błędu medycznego, nie pozwólmy sobie wmówić, że dla dobra zmarłego powinniśmy się zgodzić na odstąpienie od sekcji. Zwróćmy się z wnioskiem do prokuratury o wykonanie sądowo-lekarskiej sekcji zwłok – niech to prokurator podejmie decyzję. Najlepiej wyspecjalizowany prokurator zajmujący się błędami medycznymi, o czym piszę też: tutaj. Gdy sekcji zwłok nie przeprowadzono, dochodzenie roszczeń o zadośćuczynienie z tytułu śmierci osoby bliskiej nie jest niemożliwe, ale jest bardzo utrudnione. Otagowane jako: błąd lekarza w prokuraturze, błąd medyczny, bład medyczny w prokuraturze, ekshumacja, karta zgonu, odszkodowanie za śmierć, prokurator, przyczyna smierci, przyczyna zgonu, sekcja w szpitalu, sekcja zwłok, sekcja zwłok prokuratorska, śmieć dziecka, śmierć osoby bliskiej, wyjściowa przyczyna zgonu, zadośćuczynienie za śmierć, zawiadomienie do prokuratury, zwolnienie od sekcji zwłok W czym mogę Ci pomóc? Zobacz jak napisać protokół, jaki układ elementów zastosować, zapoznaj się ze wzorem i przykładem protokołu. Protokół to pisemne sprawozdanie z przebiegu rozmaitych posiedzeń: zebrania, rozprawy sądowej, a także dokument, który potwierdza wykonanie jakiejś czynności i opisuje jej przebieg, np. protokół obserwacji, protokół zdawczo-odbiorczy, itp. Protokół jest dokumentem o charakterze oficjalnym, w przeciwieństwie do zwykłego sprawozdania podlega rygorystycznym zasadom. Najczęściej protokolant w czasie trwania zebrania robi jedynie notatki, a ostateczna wersja tekstu jest sporządzana później. Układ Nagłówek („Protokół z…”); Określenie daty i miejsca zebrania; Uczestnicy – imienny wykaz osób (jeśli grupa była bardzo liczna, dołącza się listę obecności); Wypunktowanie porządku obrad; Informacja o rozpoczęciu; Przebieg obrad (kto zabierał głos, o czym dyskutowano, jakie padły argumenty i kontrargumenty, jak długo trwało spotkanie, jak przebiegało, jakie decyzje podjęto itp.); Wnioski, ustalenia, postulaty (np. „Na zebraniu postanowiono, że…”); Informacja o zakończeniu; Podpisy przewodniczącego (z prawej strony) i protokolanta (z lewej strony); Załączniki. Wzór Protokół – wzór PROTOKÓŁ z ……………………………………… W dniu ……………[data zebrania]…………… w ……………[miejsce]…………… odbyło się posiedzenie ……………[nazwa organizacji]…………… . Skład osobowy ……………[imię i nazwisko]…………… – ……………[stanowisko]…………… ……………[imię i nazwisko]…………… – ……………[stanowisko]…………… ……………[imię i nazwisko]…………… – ……………[stanowisko]…………… ……………[imię i nazwisko]…………… – ……………[stanowisko]…………… Porządek zebrania Otwarcie zebrania przez ……………………………………… Przedstawienie porządku obrad przez ……………………………………… Wypowiedź …………… na temat …………… Zreferowanie sprawy …………… przez …………… Dyskusja Wnioski Zamknięcie zebrania przez ……………………………………… Przebieg zebrania Ad 1. Obrady otworzył …………… Ad 2. ……………………………………… Ad 3. ……………………………………… Ad 4. ……………………………………… Ad 5. ……………………………………… Ad 6. ……………………………………… Ad 7. ……………………………………… PRZEWODNICZĄCY ……………[podpis]…………… PROTOKOŁOWAŁA ……………[podpis]…………… Załączniki: 1. ……………………………………… 2. ……………………………………… Przykład Protokół – przykład Protokół zebrania założycielskiego stowarzyszenia Klub Ochrony Rawki 8 maja 2009 r. w Skierniewicach przy ul. Płytkiej 7 odbyło się zebranie założycielskie stowarzyszenia Klub Ochrony Rawki. W zebraniu wzięło udział 20 osób – lista obecności w załączeniu. Obrady otworzył Roman Kowalski, który zaproponował następujący porządek obrad: Ogólny opis działalności stowarzyszenie; Głosowanie w sprawie powołania stowarzyszenia; Wybór władz stowarzyszenia; Wolne wnioski. Ad 1. Prezentacji działalności stowarzyszenia dokonał Roman Kowalski. Głównym celem stowarzyszenia ma być poprawa jakości życia mieszkańców wsi poprzez rozwój przedsiębiorczości i kapitału ludzkiego. Dwoma tematami przewodnimi będą: Poprawa jakości życia na obszarach wiejskich; Wykorzystanie zasobów naturalnych i kulturalnych, w tym potencjału obszarów należących do sieci Natura 2000. Ad 2. W głosowaniu jawnym jednogłośnie przegłosowano powołanie stowarzyszenia Klub Ochrony Rawki. Ad 3. Do Zarządu stowarzyszenia zgłoszono kandydaturę trzech osób, które wyraziły zgodę na kandydowanie. Po głosowaniu jawnym został wybrany jednogłośnie Zarząd w składzie: Roman Kowalski, Paweł Koseła, Marzena Uszek. Ad 4. W ramach wolnych wniosków zgłoszono kilka uwag odnośnie finansowania stowarzyszenia, a także jego promocji. Wniosek będzie rozpatrywany na następnym zebraniu. Posiedzenie zakończył i pożegnał zgromadzonych Roman Kowalski. PRZEWODNICZĄCY Roman Kowalski PROTOKOŁOWAŁA Joanna Cedoń Załączniki: 1. Lista obecności Komentarze Wyniki pierwszych badań wykonanych przez ekspertów z Zakładu Medycyny Sądowej we Wrocławiu – według nieoficjalnych informacji – podważają wiarygodność rosyjskich dokumentów z sekcji zwłok posła PiS Zbigniewa Wassermanna, który zginął pod Smoleńskiem. Jak w środę podało Radio RMF FM, tylko od 7 do 10 proc. rosyjskiego protokołu z sekcji zwłok Wassermanna zgadza się ze wstępnymi wynikami po ekshumacji i sekcji wykonanej przez polskich ekspertów. Te same są jedynie dane osobowe i podstawowe obrażenia, jakie poseł odniósł w katastrofie. Inne kwestie, opisane w rosyjskich dokumentach, różnią się od tego, co ustalili nasi biegli. Te nieoficjalne na razie informacje potwierdzają podejrzenia córki posła, że zrobione w Rosji badania są nierzetelne, a prawdziwej sekcji, zgodnej ze standardami, w ogóle nie było. – To, że rosyjskie dokumenty sekcyjne potwierdzają nieprawdę, mnie nie zaskakuje – mówi "Rz" Małgorzata Wassermann. I zaznacza: – Chodzi o charakter i sposób powstania obrażeń. To ważne, by ustalić przyczynę śmierci i odtworzyć przebieg katastrofy. Córka posła nabrała wątpliwości co do rzetelności sekcji tuż po nadesłaniu przez Rosję protokołu. Zauważyła, że brak w nim choćby wzmianki o poważnej operacji, którą ponad 20 lat temu przeszedł jej ojciec, usunięto mu wtedy część organów wewnętrznych. – Rosyjski protokół w żaden sposób nie odzwierciedla tej operacji. Praktycznie nic się w nim nie zgadza. I nie mam na myśli koloru oczu, wzrostu czy wagi – zaznacza. Polscy eksperci znaleźli różnice dotyczące złamań kości – chodzi o miejsca złamań i ich liczbę. Ich badania – według nieoficjalnych informacji – potwierdzają, że niedokładnie albo wcale nie badano organów wewnętrznych. Z informacji "Rz" wynika, że rosyjski dokument zawiera opis organu, który podczas operacji usunięto posłowi. Małgorzata Wassermann nie zdradza szczegółów, ale podkreśla: – To tak, jakby komuś amputowano nogę, a w badaniu sekcyjnym znalazł się opis tej części ciała. Jeszcze w tym tygodniu córka posła chce się udać do wojskowej prokuratury i zapoznać się z ustaleniami biegłych. – Na razie mam tylko informację, że są wyniki jednego z badań. Wnioski poznam po przeczytaniu materiałów – mówi. Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ Wojskowi śledczy zarządzili ekshumację zwłok, bo uznali, że rozbieżności między dokumentacją medyczną posła z polskich szpitali, gdzie był leczony, a sekcją zrobioną przez Rosjan po katastrofie Tu-154, są istotne. Domagała się tego córka posła, która jesienią 2010 r. złożyła wniosek w tej sprawie. Obecne badanie jest jednym z wielu, jakie prowadzą biegli. – Oficjalnie wyniki analiz polskich ekspertów poznamy nieprędko. Nie ma wyznaczonego terminu końca badań – mówił RMFFM dr Jerzy Kawecki, wiceszef Katedry Medycyny Sądowej AM we Wrocławiu. – Dotarły do nas wyniki, ale są cząstkowe. Nie mamy jeszcze kompleksowej opinii biegłych, dlatego na razie nie wypowiadamy się w tej sprawie – ucina pytania "Rz" płk Zbigniew Rzepa, rzecznik Naczelnej Prokuratury Wojskowej. - Mam problem z uzyskaniem pełnego odpisu z sekcji zwłok mojej mamy, która zmarła w szpitalu - poskarżył się nam Czytelnik. - Owszem, otrzymałem odpis, ale niepełny. A chciałbym wiedzieć dokładnie, jaka była przyczyna Czytelnik próbował otrzymać taki dokument, ale bezskutecznie. Poprosiliśmy o stanowisko w tej sprawie Rzecznika Praw Pacjenta. Jak się okazuje, przepisy w tej sprawie są jednoznaczne. Pacjent ma prawo do dostępu do dokumentacji medycznej, dotyczącej stanu jego zdrowia oraz udzielonych mu świadczeń zdrowotnych. Przepisy zobowiązują też szpital czy przychodnię do udostępnienia dokumentacji medycznej pacjentowi, jego przedstawicielowi ustawowemu lub osobie upoważnionej przez pacjenta. Co ważne w przypadku naszego Czytelnika, po śmierci pacjenta, prawo wglądu w dokumentację medyczną ma osoba upoważniona przez pacjenta za jego W celu uzyskania pełnego protokołu z sekcji zwłok, który stanowi element dokumentacji medycznej, w pierwszej kolejności syn pacjentki powinien ustalić, czy został do tego upoważniony przez mamę - zaznacza Krystyna Barbara Kozłowska, Rzecznik Praw Pacjenta. - Historia choroby, w części dotyczącej wypisu ze szpitala pacjenta w przypadku zgonu, zawiera adnotację o wykonaniu lub niewykonaniu sekcji zwłok, adnotację o zaniechaniu sekcji zwłok z powodu sprzeciwu bliskich. Rzecznik dodaje, że jeżeli okaże się, że syn został upoważniony, powinien złożyć wniosek do kierownictwa szpitala (ustny bądź pisemny) z prośbą o udostępnienie dokumentacji medycznej jego mamy. Rozporządzenie ministra zdrowia zobowiązuje szpital do udostępnienia dokumentacji podmiotom i organom uprawnionym bez zbędnej jest bez wyjścia, jeśli pacjent nie upoważnił nikogo do wglądu w jego dokumentację medyczną. Placówka nie może wtedy udostępnić dokumentów członkom rodziny. Do tego z pewnością dojdziemy, zanim jednak o tym napiszę, warto jednak najpierw zapoznać się z samą organizacją pracy podczas autopsji. Zasadniczo, pomimo tego, że każda sekcja jest inna, istnieją pewne prawidła podczas wykonywania autopsji, które są niezmienne, niezależnie od tego, z jakim rodzajem sekcji mamy do czynienia i jaki przypadek w danej chwili spoczywa przed nami na stole sekcyjnym. Zasadniczo, podstawowe techniki sekcyjne także są niezmienne, zazwyczaj ulegają jedynie pewnym modyfikacjom. Jak laborant sekcyjny winny się przygotować do przeprowadzenia sekcji? Przede wszystkim musi znać przypadek, jaki będzie sekcjonowany. Ważne jest więc, aby zapoznać się chociażby pobieżnie z dokumentacją, jaka przybyła do prosektorium wraz ze zwłokami. W przypadku sekcji anatomopatologicznych przede wszystkim warto przeczytać epikryzę znajdującą się w karcie informacyjnej pobytu w placówce leczniczej, dobrze jest również przewertować wyniki badań i ewentualne wzmianki o wcześniejszych hospitalizacjach, zabiegach operacyjnych, ogólnym stanie zdrowia (im większą wiedzę medyczną i doświadczenie laborant posiada, tym lepiej, więcej zrozumie z tego, co czyta). Zapoznajemy się również z rozpoznaniem klinicznym z oddziału, na którym pacjent zmarł. Wszystkie te informacje mogą być wskazówką co do stanu narządów wewnętrznych, mogą nas nakierować na co powinniśmy zwrócić szczególną uwagę podczas otwierania zwłok i preparowania narządów wewnętrznych. W przypadku sekcji sądowo-lekarkich przede wszystkim należy zapoznać się z postanowieniem prokuratury o powołaniu biegłego z zakresu medycyny sądowej, z opisem okoliczności zgonu, ewentualnych badaniach dodatkowych jakie na tym etapie zostały zlecone przez prowadzącego sprawę prokuratora. Jeśli jest możliwość, również z dokumentacją z oględzin w miejscu ujawnienia zwłok. Czasami zależnie od potencjalnej przyczyny zgonu modyfikuje się technikę sekcyjną, stąd istotne jest, aby przed rozpoczęciem autopsji wiedzieć z czym w danej chwili mamy do czynienia. Podczas przeprowadzania samej autopsji należy trzymać się zasad, o których wspominali już autorzy książek o tematyce sekcyjnej, wydawanych w połowie XX wieku. Czystość, porządek i dokładność. Te zasady muszą obowiązywać zawsze. Od momentu wyjęcia zwłok z chłodni aż do momentu wydania go osobom upoważnionym przez rodzinę do ich odbioru. Z założenia zarówno oględziny zewnętrzne jak i wewnętrzne należy prowadzić w dobrze oświetlonej sali sekcyjnej, ideałem byłaby praca przy naturalnym świetle dziennym. Nieocenionym udogodnieniem jest dostępność bezcieniowych lamp operacyjnych na ruchomym ramieniu, za pomocą których mamy możliwość oświetlenia zwłok, jak i na późniejszym etapie sekcji, samych sekcjonowanych narządów. Porządek należy utrzymać zarówno na stole sekcyjnym, w obrębie zwłok, na samych zwłokach, jamach ciała i wypreparowanych narządach również. Wszelkie zanieczyszczenia należy na bieżąco usuwać (pamiętajmy, że w przeciwieństwie do innych narządów, nigdy nie opłukujemy wodą mózgu przed rozpoczęciem jego sekcjonowania!) Równie ważne jest zwracanie uwagi na czystość własnej odzieży i obuwia (pomimo tego, że stosuje się odzież i obuwie ochronne). Należy pamiętać, że nigdy nie podchodzimy do wykonania sekcji w „cywilnym” ubraniu czy butach. Do pracy w sali sekcyjnej należy mieć oddzielne obuwie od tego, jakie nosi się w pozostałych częściach Prosektury. Nie należy wychodzić w nich poza obręb sali sekcyjnej. Wszystkie osoby wchodzące na salę sekcyjną podczas sekcji winny mieć na sobie ubranie ochronne i ochraniacze na obuwie. Podczas sekcji nie wolno mieć na sobie żadnej biżuterii, zegarków, kobiety nie mogą mieć pomalowanych paznokci (nawet bezbarwny lakier nie wchodzi w grę). Sala sekcyjna to nie wybieg dla modelek, tu liczy się przede wszystkim przestrzeganie zasad, głównie higieniczno – epidemiologicznych. Każdą czynność należy wykonywać uważnie i z zachowaniem należnej ostrożności. Należy zwracać uwagę na siłę strumienia wody używanego podczas sekcji, aby nie rozlewać i nie chlapać wodą. Dobrze jest wykonywać autopsję w ochronnych okularach lub jeszcze lepiej, w osłonie na twarz. O zakładaniu odpowiednich rękawiczek wspominać chyba nie muszę. Przed ich założeniem dłonie i przedramiona należy przemyć płynem dezynfekcyjnym. Najlepiej jeśli jak największą część sekcji wykonujemy narzędziami, ograniczając dotykanie narządów dłońmi (np. do ich przytrzymywania używamy pęsety). Oczywiście każde przenoszenie narządów, czy to po wypreparowaniu ich z ciała czy np., kładąc na wagę, należy robić ostrożnie, uważając aby krew i inne płyny nie rozpryskiwały się. Podczas sekcji lekarz (patomorfolog lub specjalista medycyny sądowej) nazywany obducentem staje zawsze po prawej stronie zwłok, laborant stoi obok, od strony nóg denata przy umywalce i źródle wody, aby móc w razie konieczności np. wypłukać krew przy otwieraniu serca, przepłukać jelita, zmyć żółć podczas sprawdzania drożności przewodów żółciowych i na bieżąco dbać o porządek na stoliku narządowym, który winien znajdować w nogach zwłok. Na nim sekcjonuje się po kolei wypreparowane ze zwłok bloki narządów. Narzędzi sekcyjnych nie wolno odkładać pomiędzy narządy, a w osobne miejsce, najlepiej na dodatkowy stoliczek, aby przypadkiem nie skaleczyć się ostrzem ukrywającym się pomiędzy leżącymi narządami. Narządy po zbadaniu winno się odkładać po lewej stronie zwłok, ja osobiście mam do tego przygotowane pojemniki, co pozwala utrzymać porządek na i wokół stołu sekcyjnego, jest też bezpieczniejsze dla osób uczestniczących w sekcji, jak lekarz z oddziału, na którym pacjent zmarł czy prokurator czy policyjny technik kryminalistyki. Do obowiązków laboranta sekcyjnego należy przygotowanie zwłok do sekcji. To laborant układa je na stole sekcyjnym, otwiera jamy ciała, wypreparowuje narządy. Laborant przygotowuje też narzędzia, pojemniki na wycinki do badań histopatologicznych, pojemniki na próbki do badań toksykologicznych i in. To laborant po sekcji uporządkowuje zwłoki, zaszywa je, myje, przygotowuje do wydania rodzinie. Wykonuje też czynności zgodnie z poleceniami obducenta, jak rozcinanie i płukanie jelit, przytrzymywanie narządów czy co tam sobie obducent nie wymyśli. Laborant sekcyjny jest osobą niezbędną podczas każdej sekcji zwłok, należy jednak pamiętać, że jest jedynie asystentem lekarza wykonującego sekcję zwłok, wobec czego winien dostosować się do poleceń obducenta. To obducent ustala czas sekcji, zakres jej wykonania, wydaje laborantowi polecenia odnośnie modyfikowania techniki sekcyjnej, to lekarz decyduje o przebiegu sekcji i jej zakończeniu, to obducent bowiem sporządza protokół posekcyjny i ewentualną opinię jako biegły powołany przez prokuraturę i to on odpowiada za prawidłowość przeprowadzonej autopsji.

jak wygląda protokół sekcji zwłok